هنگامیکه واژه موبایل دوسیمکارت را میشنوید، چه احساسی به شما دست میدهد؟ آیا نخستین چیزی که به ذهن شما خطور میکند، نمونههای بیکیفیت چینی است؟ یا شاید هم چند مدلی که سامسونگ تا پیش از این به بازار عرضه کرده بود را به خاطر میآورید؟ الجی که تا پیش از این چندین مدل گوشی دوسیمکارت را تولید کرده، اینبار با گوشی P520 پا به عرصه مدلهای دو سیمکارته گذاشتهاست. P520 یک مدل با پشتیبانی همزمان از دو سیمکارت است. هر سیمکارت در گوشی با یک رنگ شناخته میشود. سیمکارت نخست با رنگ آبی و سیمکارت دوم با رنگ سبز (البته اگر به جای سبز از قرمز استفاده میکرد، شائبهای در طرفداری از رنگ خاص ایجاد نمیشد!!). هنگامي که با گوشی تماسی گرفته میشود، با مشاهده نام سيمکارت روي صفحهنمايش و تغيير رنگ پسزمينه ميتوان متوجه شد، کدام سيمکارت زنگ خوردهاست. سوئیچ کردن بین سیمکارتها به راحتی امکانپذیر است و با یک زبانه کشو مانند، میتوان اینکار را انجام داد. اندازه 12/9×56/2×109/4 میلیمتر برای یک گوشی با صفحهنمايش 2/8 اینچ کمی زیاد است و البته وزن 120 گرمی نيز بیشتر از کمی زیاد است! (منظور خیلی زیاد است!)، بنابراين نميتوان آن را يک نمونه جمعوجور دانست.
P520 با آنکه در استفاده دو سیمکارت، سهولت زیادی را برای کاربرانش به وجود آورده اما در زمینه امکانات ارتباطی با اینترنت به جز GPRS و EDGE، گزینه دیگری را برای کاربر مهیا نمیسازد. یکی از نکات مثبتی که الجی به درستی برای این مدل در نظر گرفته، باتری توانمند 1500 میلیآمپری است که این باتری توان موردنياز گوشي را تا چهارصد ساعت در حالت آماده بهکار و نزدیک به نه ساعت در حالت مکالمه تأمين ميکند.
نگاهی به ساختار گوشی
1. محل شارژ، اتصال به کامپیوتر و وصل کردن هدفون، همگی در یکجا قرار دارد که البته این یک هنر نیست! بلکه به کاربر نشان میدهد، هنگام شارژ گوشي، گوش دادن به موسیقی قدغن است!
2. صفحهنمايش گوشی وسعتی به پهنای دریا ندارد! بلکه تنها یک نمونه 2/8 اینچی است (به نظر من که کوچک است). دقت تصویر 240×320 پیکسل، حداقل چیزی است که میتوان برای یک نمونه لمسی در نظر گرفت. البته در این میان، نقطه ضعف اصلی را باید در لمس با فناوري مقاومتی دانست که کیفیت چندان دلچسبی هم ندارد و با توجه به اندازه کوچک صفحهنمايش، بروز خطا در کلیکها، یک امر عادی تلقی میشود! با آنکه صفحهنمايش دارای کنتراست و کیفیت نمایش رنگ به نسبت مناسبی است اما بازتابش زیاد نور، کمی (شاید هم بیشتر از کمی!) در محیطهای پرنور آزاردهنده است (در کل، چیز جالبی نیست دیگه!).
3. محل ورود کارتحافظه میکرو که با یک پوشش پلاستیکی محافظت میشود و تا حداکثر چهار گیگابایت میتوان روی آن حساب کرد!
4. دو کلید قطع و وصل تماس به دلیل اندازه بزرگ، کارایی خوبی دارند (با آنکه کمی هم سفت هستند)، کلید وسطی برخلاف تصور، وظیفه بازگشت به یک مرحله عقب را برعهده دارد و از آن بهعنوان کلید منو استفاده نمیشود (برای وارد شدن به منو باید از طریق صفحهنمايش باکیفیت! گوشی اقدام کرد).
5. کلید قفل صفحهنمايش با اینکه اندازه کوچکی دارد اما به خوبی واکنش میدهد. البته پس از باز کردن قفل، باید چند ثانیه دست خود را روی یک کلید مجازی روی صفحهنمايش نگه دارید تا بلکه گوشی به باز شدن رضایت دهد!
6. کلید یکپارچه کم و زیاد کردن صدا اندازه خوبی دارد و هنگام مکالمه نیز میتوان به راحتی به آن دسترسی داشت.
7. از آنجا که دوربین دو مگاپیکسلی فاقد فلاش و فوکوس اتوماتیک است، دو نمونه عکس با آن گرفتیم که مشاهده میکنید.
نمونه عکس دوربین موبایل
در هوای روشن، تعادل مناسبی ميان رنگ سیاه و سفید برقرار نمیشود و تیرگی بیش از حد در سایهها، سبب میشود عکس بیکیفیت شود.
در محیط داخلی و هوای نیمهروشن، کمی تاری در عکس دیده میشود. البته کیفیت رنگها مناسب است. فیلمبرداری با حداکثر وضوح QVGA و سرعت پانزده فریم درثانیه هم نمیتواند مایه امیدواری برای کاربران باشد.
8. در این نمودار، دقت داشتهباشید نتایج بهطور نسبی و در مقایسه با امتیازهای سایر موبایلها و از صد درصد سنجیده شدهاست که اعداد به دست آمده نشان از کارایی به نسبت ضعیف گوشی در آزمونها دارد (برخی از تستها که اصلاً روی گوشی اجرا نشد و ما برای حفظ آبروی P520 از گفتنش خودداری کردیم، آخ! گفتیم که!!).
No comments:
Post a Comment